Osaka deel 1 - Reisverslag uit Kyoto, Japan van Marieke Stolp - WaarBenJij.nu Osaka deel 1 - Reisverslag uit Kyoto, Japan van Marieke Stolp - WaarBenJij.nu

Osaka deel 1

Door: Marieke

Blijf op de hoogte en volg Marieke

20 Augustus 2009 | Japan, Kyoto

En ja hoor, er was geen internet in het crappy hotel waar we verbleven in Osaka… dus vandaar dit laatste blogje vanuit Nederland.
Maar, voordat ik over het crappy hotel ga vertellen, natuurlijk eerst de reis erheen.

Zaterdag ging m’n wekker om 9 uur, maar voordat m’n wekker kon gaan belde Tsuda-san naar boven om te vragen of alles goed ging met inpakken en hoelaat ik ongeveer van plan was te vertrekken. Dus ik heb daarna m’n eigen wekker maar uit gezet en ben me rustig gaan aankleden. Na het aankleden ben ik de rest van m’n spullen gaan pakken, daarna gaan ontbijten en toen m’n kamer gaan stofzuigen voor de laatste keer. Toen ik de stofzuiger pakte (die er nog stond van de dag ervoor) kwam er ineens een kleine salamander onder vandaan. Deze salamander had ik de dag ervoor ook al gezien en ‘m toen ‘chibi’ (wat ‘klein’ in het Japans is) gedoopt. Dus ik ging lekker tegen chibi aan praten over dat ie niet in m’n kamer moest zijn en heb ‘m ook uit eindelijk (met wat moeite) weten te vangen en beneden voor de Residence neer gezet :) Daarna ben ik weer naar boven gegaan, heb m’n kamer van het stof ontdaan, m’n koffers gepakt en naar beneden gegaan. Beneden heb ik de sleutel van m’n kamer en van m’n fiets en de kaart die ik nodig had om de Residence binnen te komen ingeleverd. Tsuda-san keek toen naar m’n koffers en hoe ik al aan het zweten was en bood toen aan om me met de auto naar Sai-in station te brengen! Dit is ruim een half uur lopen vanaf de Residence, dus dat aanbod nam ik maar al te graag aan ^_^ Eerst ben ik nog even snel richting Ni-jo station gegaan om daar een paar foto’s te maken nog. Dat had ik nog niet gedaan in deze ruim 4 maanden en het is toch een plek waar ik heel vaak kwam :)
Daarna heeft Tsuda-san me naar Sai-in station gebracht met al m’n spullen en daar heb ik haar ook hartelijk voor bedankt en ook voor de afgelopen 4 maanden natuurlijk ^_^

Een uurtje later kwamen Christa en Marvin aan (die moesten wel helemaal lopen…) en met z’n 3-en zijn we de trappen afgegaan (nee… geen lift of roltrap dus dat was sjouwen met de koffers) en in de trein gestapt richting Osaka Umeda. Daar aangekomen mochten we weer fijn een stukje met de koffers slepen. Nou ja, in mijn geval was het gewoon blij 2 koffers (kleine en een grote) achter me aan trekken en bij Marvin ging het ook prima (met 1 grote koffer en een weekend tas). Bij Christa ging het aan de andere kant niet zo makkelijk. Haar koffer is best lastig om mee te ‘slepen’ (ja echt slepen). Haar koffer heeft wel wieltjes, maar die zitten bij het kortste eind van de koffer waardoor het lekker instabiel is en het gewicht fijn bij elkaar komt op dat punt… =_= Na een tijdje heeft Marvin dan ook de koffer van d’r overgenomen (in ruil voor zijn koffer en weekend tas). Na nog een stukje met de trein en een klein stukje nog koffers slepen kwamen we dan eindelijk bij het hotel… en dat was een teleurstelling… Het zag eruit als of het bij de eerste beste aardbeving in zou kunnen storten! Maar ja, we hadden natuurlijk geen keus. We kregen onze sleutels (Marvin had zowaar een kamer op de zelfde verdieping, verdieping 9!) dus wij naar de kamers en….. ja hoor Japanse stijl… Wat betekend: Tatami matten en Futons! Het zijn ook wel helemaal 5 tatami matten wat zo ongeveer 10 m2 is……..Daar waren we dus wel weer heel, heel blij mee… =_= Nadat we onze koffers gedumpt hadden en even bij Marvin’s kamer waren gaan kijken (zelfde als die van ons maar dan kleiner) zijn we ‘ontsnapt’ uit het ‘hotel’ en naar Osaka castle park gegaan. Toen we daar waren merkten we pas hoe moe we waren… dus we zijn ergens gaan zitten (lees = hangen) en hebben van veraf foto’s van het kasteel gemaakt. Daarna zijn we wat gaan eten en maar weer terug gegaan richting het hotel…

In het hotel wilde we graag op bed ploffen… maar ja… op die futons doet dat een beetje pijn, dus zijn we maar rustig gaan zitten :) nog even gedouched daarna en nog de foto’s op m’n laptop gezet en toen maar gaan slapen… dacht ik… maar slapen ging nou niet ideaal op die futon… =_= Futon opzich is niet erg… die in het hotel van de studie trip waren prima en sliep ik ook goed in… maar deze waren net als de rest van het hotel lekker crappy… dus dat sliep voor geen meter! Na een tijdje hadden Christa en ik maar bedacht om de deken die over ons heen lag onder ons te vouwen en zo maar te slapen… maar ja, ook dat slaapt niet lekker…
De volgende dag hebben we dan ook meteen de futon van Marvin ‘gearresteerd’ we hebben zijn ‘matras’ deel op die van Christa gelegd en zijn deken op die van mij en hebben dan ook de 2 nachten daarna met z’n 3-en op onze kamer geslapen, hahaha.

Zondag zijn we weer eerst naar het Aquarium van Osaka gegaan. Dit is zoiets als het Arsenaal in Vlissingen of de Burgers Ocean bij Arnhem m aar dan veel groter! Daar natuurlijk veel foto’s gemaakt van allerlei zout- en zoetwater vissen en van een walvishaai waarvan ze er daar 2 hadden :) die dingen zijn echt gigantisch… ook heb ik van verschillende vissen e.d. filmpjes gemaakt ^_^

Na het aquarium zijn we in de trein gestapt terug naar Kawaramachi, Kyoto. Daar hadden we afgesproken met Shoma en Tomomi om wat te gaan eten ergens en dan na het eten door te gaan richting een vriend van Tomomi en een mooie plek om de Daimonji te zien! Want, 16 augustus is een feest dag in Kyoto! Dan wordt op de bergen die om Kyoto heen liggen grote vuren ontstoken na elkaar in de vorm van Kanji! De beroemste die er is, is de kanji van ‘groot’ Deze kanji spreek je uit als ‘dai’ wat ook in de naam ‘Daimonji’ staat (in het Japans ). We waren wat te vroeg in Kyoto weer, dus we zijn voor de allerlaatste keer met z’n 3-en bij de Kamogawa gaan zitten en nog wat gepraat over van alles wat we hebben meegemaakt in Japan ^_^ Ik heb ook naar iedereen met wie ik mail contact had gehad via m’n telefoon een mail gestuurd dat ik vanaf de dag erna m’n telefoon niet meer zou kunnen gebruiken en dat ze, als ze me wilde mailen, een ander email adres moesten gebruiken. Van sommige kreeg ik redelijk snel een antwoord terug, maar van anderen niet.
Tomomi en Shoma waren er rond 5 uur en met z’n 5-en zijn we lekker gaan eten bij een Italiaan :) Na het eten zijn we naar de Keihan metro gelopen. Daar hebben we even op Michiyo moeten wachten. Zij wilde ook graag mee naar de Daimonji maar moest eerst nog werken. Toen zij er eenmaal was zijn we met de metro naar Demachi gegaan waar die vriend van Tomomi stond te wachten en naar een dak van een gebouw gegaan vanaf waar we de kanji mooi konden zien ^_^ We waren wat vroeg dus nog even wat gedronken en gesnacked. Rond half 8 belde Junta me nog om te zeggen dat hij het heel jammer vind dat ik naar huis moest gaan en dat we zeker weer gaan drinken als ik terug ben volgend jaar (wat dat wil ik hoe dan ook doen, terug gaan naar Japan volgend jaar zomer!). Een klein half uurtje later zagen we het vuur van de kanji verspreiden en al snel konden we hele mooie foto’s maken ervan ^_^ echt iets wat ik niet had willen missen!
Toen we naar huis gingen moest iedereen een andere richting op. Tomomi ging bij de halte Sanjo eruit, maar die zou de dag erna nog naar Osaka komen, dus dat afscheid hoefde nog niet :) met z’n 5-en stapten we daarna uit bij shijo en liepen we richting de Hankyuu trein (die naar Osaka gaat). Michiyo moest snel naar huis, dus dat was een knuffel bij de ingang van de trein.
Samen met Marvin, Christa en Shoma ben ik toen op de trein richting Osaka Umeda gegaan. Shoma moest niet zo ver, maar is een station verder gegaan (waar wij op een snellere trein zouden overstappen) om op het perron nog even afscheid te kunnen nemen :) Hij gaf Marvin en Christa een hand en wilde dat bij mij ook doen, maar die duwde ik lekker weg om een knuffel te kunnen geven, hahaha. Toen was het even nog wat zeggen en ging hij naar het andere perron om te wachten op zijn trein terug naar het goede station. Natuurlijk kwamen bij mij de tranen naar boven… Shoma is een hele goed vriend van me geworden… en dan is afscheid nemen gewoon moeilijk… Gelukkig waren Marvin en Christa bij me dus die hebben me vast gehouden en zijn dus ook een goede steun geweest.

omdat het te lang werd om de laatste dag en de reis terug er ook nog bij te typen komt dat in de volgende entry ^_^

  • 20 Augustus 2009 - 19:23

    Renske:

    Dat Daimonji ziet er echt super gaaf uit kan me voorstellen inderdaad dat je dat niet had willen missen! ;)

    Liefs Renske

  • 23 Augustus 2009 - 10:04

    Fanny:

    Afscheid nemen is nooit leuk.Maar je heb wel een leuk vooruitzicht dat je ze allemaal volgend jaar zomer weer terug kan zien.En gelukkig bestaat er internet om zo lang contacten te onderhouden!

    liefs

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Japan, Kyoto

Marieke

Studie stage naar Kyoto, Japan

Actief sinds 22 Feb. 2009
Verslag gelezen: 178
Totaal aantal bezoekers 34553

Voorgaande reizen:

24 Maart 2009 - 18 Augustus 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: